- revincio
- rĕ-vincĭo, vinxi, vinctum, 4, v. a.I.To bind back or backwards; to bind around, bind fast, fasten (class.; not in Cic.).A.Lit.:B.
nisi esset (terra) caelo revincta,
Lucr. 5, 553:ancorae pro funibus ferreis catenis revinctae,
Caes. B. G. 3, 13:tignis in contrariam partem revinctis,
id. ib. 4, 17; cf.:trabes introrsus,
id. ib. 7, 23:stipites demissi et ab infimo revincti,
id. ib. 7, 73:navigium (with religare),
Plin. Pan. 82, 2:aliquem ad saxa,
to bind fast, Ov. M. 11, 212; cf.:zonam de poste,
id. ib. 10, 379:errantem Mycono e celsā Gyaroque revinxit,
Verg. A. 3, 76: caput tortā angue, bound around, Varr. Atacin. ap. Charis. p. 70 P.; cf.:latus ense,
to gird, Prop. 3, 14 (4, 13), 11:templum Velleribus niveis et festā fronde revinctum,
Verg. A. 4, 459.—In a Greek construction: ecce manūs juvenem interea post terga revinctum trahebant,
with his hands tied behind him, Verg. A. 2, 57:qui recitat lanā fauces et colla revinctus,
wrapped up, Mart. 6, 41, 1.— Poet.:latices in glaciem revincti,
bound, stiffened, Claud. in Rufin. 1, 167.—Trop., to bind, fasten, etc.:* II.mentem amore,
Cat. 61, 33:urbes legibus,
Claud. B. Gild. 47:te sibi generum fraternā prole, id. Nupt. Honor. et Mar. 36: miserā in peste revinctos confodiunt,
Val. Fl. 6, 418; 4, 708.—To unbind, loose:quempiam (opp. alligare, and = resolvere),
Col. 1, 8, 16.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.